De Standaard: Weg van Europa
Alle wegen leiden naar het Westen, gold lang in Oost-Europa. De Via Carpathia moet de eerste autoroute van noord naar zuid worden. Een megalomaan project met louter economische bedoelingen? Of is een nieuw machtsblok in de maak? ‘Deze weg dreigt niets met niets te verbinden.’
Coen van de Ven, Kasper Goethals, Johannes De Bruycker (foto’s)
De Pools-Slovaakse grens. De parkeerplaats van een wegrestaurant schemert in het eerste maanlicht. Contouren van honderden zwijgzame vrachtwagens doemen op. Binnen doen bestuurders zich te goed aan lamsgoulash, gezouten varkenspoten, dubbele wodka’s en bier – of koffie voor wie nog moet rijden. Het is het laatste weekend van maart, de druilerige avond van Goede Vrijdag. Iemand heeft de dode plant voor de ingang versierd met een paarse slinger.
De klanten in het eetcafé zijn de bonkige matrozen van de weg. Zonder uitzondering hebben ze brede armen, kaalgeschoren hoofden en lichtgrijze trainingsbroeken. Er wordt stevig gevloekt en schunnig gemompeld. ‘Ach, ze doen geen vlieg kwaad’, sust de geblondeerde barvrouw Maria. Allemaal klagen de mannen over hetzelfde. ‘Hier rijden is hard werken’, zegt de 38-jarige Roman in gebroken Engels. ‘Bad road, accident is five hours wait, slow drive.’ Hij is afkomstig uit Roemenië. ‘Daar zijn de wegen nog slechter. Veel armoede.’
De provinciale wegen waarover Roman rijdt, zijn inderdaad in een jammerlijke staat. Stuiterend over de kuilen in Slovakije, Hongarije en Roemenië, passeert hij enkele van de armste regio’s in de EU. Het zijn Europa’s eigen fly-over states – gebieden waar reizigers overvliegen of passeren maar zelden halt houden. De werkloosheid blijft er torenhoog, de infrastructuur faalt, de jeugd trekt er weg.
Lees verder op De Standaard